Oceń
25 maja 2023 roku o godzinie 21:30 znicze pamięci dla rtm. Witolda Pileckiego zapłoną w całym kraju pod pomnikami i tablicami poświęconymi pamięci rotmistrza i żołnierzy podziemia antykomunistycznego oraz w szkołach imienia Witolda Pileckiego. IPN planuje zapalenie zniczy w około 30 takich miejscach w całej Polsce. Zapłoną one też na symbolicznym grobie rtm. Witolda Pileckiego w "Kwaterze na łączce" na warszawskich Powązkach Wojskowych.
Obchody 75. rocznicy śmierci Witolda Pileckiego
Główne obchody przypadającej w czwartek 75. rocznicy śmierci Witolda Pileckiego odbywają się w Warszawie. Rano, w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów PRL mieszczącym się w dawnym więzieniu przy ul. Rakowieckiej, wziął w nich udział prezydent Andrzej Duda. W planach czwartkowych uroczystości są jeszcze zwiedzanie muzeum śladami rtm. Witolda Pileckiego i składanie kwiatów przez osoby prywatne pod Ścianą Śmierci. O 19 rozpocznie się koncert Orkiestry Reprezentacyjnej Wojsk Obrony Terytorialnej, na 19:45 zaplanowano mszę św. w intencji rtm. Witolda Pileckiego i jego podkomendnych, o 20:45 rozpocznie się koncert muzyki kameralnej "Nieugięty, Niezłomny, Niepokonany" w wykonaniu zespołu Boarte Piano Trio, a o 21:15 – oddanie hołdu rtm. Witoldowi Pileckiemu pod Ścianą Śmierci w godzinę egzekucji.
75 lat temu, 25 maja 1948 roku o godzinie 21:30, w więzieniu mokotowskim komuniści zamordowali rtm. Witolda Pileckiego, uczestnika wojny polsko-bolszewickiej, kampanii 1939 roku, oficera AK, więźnia Auschwitz. Pilecki podczas II wojny światowej w okupowanej stolicy współtworzył Tajną Armię Polską (TAP). Jako jej żołnierz powziął plan zdobycia materiałów wywiadowczych z tworzonych przez Niemców obozów koncentracyjnych. By dostać się do obozu Pilecki wszedł w "kocioł" podczas łapanki na stołecznym Żoliborzu. Podając się za Tomasza Serafińskiego – ukrywającego się żołnierza polskiego – trafił do obozu Auschwitz. Za drutami znalazł się w nocy z 20 na 21 września. Otrzymał numer 4859. Mimo nieludzkich warunków i chorób, Pilecki ps. Serafiński zbierał i przekazywał materiały wywiadowcze przez wypuszczanych na wolność więźniów. To on przygotował pierwszą tajną notę na temat ludobójstwa w Auschwitz.
Pilecki zorganizował w Auschwitz Związek Organizacji Wojskowych (ZOW). Więźniowie, głównie byli żołnierze, tworzyli tzw. piątki. Każda taka grupa rozbudowywała swoją siatkę konspiracyjną, nie wiedząc nic o istnieniu innych "piątek". Był to oryginalny pomysł Pileckiego. Później ZOW był budowany na wzór organizacji wojskowych. Jego dowódcą został płk Kazimierz Heilman-Rawicz z ZWZ-AK. ZOW – wedle zamysłu Pileckiego – miał przygotować powstanie w obozie. "Serafiński" nie ograniczał się do działalności wywiadowczej i konspiracyjnej. Doprowadził do porozumienia organizacji politycznych działających w Auschwitz. Do symbolicznego spotkania doszło w Wigilię 1941 roku. Uczestniczyli w nim m.in. działacz lewicowy, były poseł i więzień brzeski Stanisław Dubois oraz Jan Mosdorf, przywódca Obozu Radykalno-Narodowego.
Ucieczka z Auschwitz
Wiosną 1943 roku Niemcy zaczęli rozpracowywać organizacje konspiracyjne w obozie. W ręce oprawców wpadało coraz więcej członków obozowego ruchu oporu. Zapadła decyzja o wywiezieniu "starych" skazańców w głąb Rzeszy. Wtedy Pilecki zdecydował się na ucieczkę. W nocy z 26 na 27 kwietnia 1943 roku zdołał zbiec wraz z dwoma współwięźniami. W latach 1943-44 służył w oddziale III Kedywu KG AK (m.in. jako zastępca dowódcy Brygady Informacyjno-Wywiadowczej) i brał udział w Powstaniu Warszawskim. Początkowo walczył jako zwykły strzelec w kompanii "Warszawianka", później dowodził jednym z oddziałów zgrupowania Chrobry II, w tzw. Reducie Witolda.
W latach 1944-45 był w niewoli niemieckiej w oflagu VII A w Murnau. Po wyzwoleniu obozu dołączył do 2. Korpusu Polskiego we Włoszech. W październiku 1945 roku, na osobisty rozkaz gen. Andersa, wrócił do Polski, by prowadzić działalność wywiadowczą na rzecz 2. Korpusu. Jesienią 1945 roku zorganizował siatkę wywiadowczą i rozpoczął zbieranie informacji wywiadowczych o sytuacji w Polsce, w tym o żołnierzach AK i 2. Korpusu więzionych w obozach NKWD i deportowanych do Rosji. Nie zareagował na rozkaz Andersa polecający mu opuszczenie Polski w związku z groźbą aresztowania.
Witold Pilecki usłyszał wyrok śmierci
8 maja 1947 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Był torturowany i oskarżony o działalność wywiadowczą na rzecz rządu RP na emigracji. 3 marca 1948 roku przed Rejonowym Sądem Wojskowym w Warszawie rozpoczął się proces tzw. grupy Witolda. 15 marca 1948 roku rotmistrz został skazany na karę śmierci. Prezydent Bolesław Bierut nie zgodził się na ułaskawienie, w którym Pilecki pisał: "Przez całe życie pracowałem dla Polski". Jego prośba nie została uwzględniona. Wyrok wykonano wieczorem 25 maja w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej przez strzał w tył głowy. Miejsce ukrycia szczątków Pileckiego nigdy nie zostało odkryte. Prawdopodobnie ciało rotmistrza wrzucono do dołów śmierci wraz z innymi ofiarami komunizmu na "Łączce" Cmentarza Wojskowego na Powązkach.
RadioZET.pl/PAP
Oceń artykuł
Dzieje się
